In augustus exposeren er wel drie verschillende gastkunstenaars bij ons aan de wanden. Drie kunstenaars met verschillende insteek, andere werkwijze en media, en ieder met een heel eigen beeldtaal. Toch zijn er ook overeenkomsten te vinden. Hun werk wekt in eerste instantie vaak een (glim)lach op en, voor wie graag verder de diepte inkijkt, is er meer te ontdekken achter het lichtvoetige.
Bezoek de expositie TRICOLORE in Galerie Zône in Leiden met werk van Mariska Eyck, Li Libo en Luuk Kolthof.
Mariska Eyck (Leiden) is bekend om haar kleurrijke, fantasievolle tekeningen die te koop zijn als fine art prints, boeken of briefkaarten. In deze expositie laat ze groter, origineel werk op papier zien. Ze gebruikt veel verschillende materialen, van balpen tot acrylverf; ze knipt en plakt er op los. Mariska: ” ‘Een dag niet getekend, is een dag niet geleefd’. Ik teken en schilder véél, het is mijn leven. Ik werk graag met veel kleur, maar met weinig regels of grenzen. Ik hoop dat mijn werk licht, lucht en JOY overbrengt.”
Libo Li (Amsterdam) groeide op in China. Ze specialiseerde zich in keramiek, onder meer aan het Jingdezhen Ceramic Institute. In haar studio creëert ze objecten, rijk aan traditie en geschiedenis, en toch functioneel. Ze maakt graag werk dat mensen verleidt tot een glimlach. Eerder waren in Zône tweedelige Bonsai kopjes van haar te zien. In deze expositie toont Libo een bijzondere serie keramische schilderijtjes in (het Chinese) blauw en wit. Ze zijn gebaseerd op beroemde schilderijen van Frida Kahlo, Vermeer, Van Gogh en andere kunstenaars. Ook heeft Libo Li (alias Lilibo) in onze wisselvitrine een nieuwe serie speelse kopjes te koop.
Luuk Kolthof (Leiden) wil graag een vrije vogel zijn, maar zijn karakter werkt hier helaas niet aan mee. Daarom legt hij zijn gesnavelde inspiratiebronnen met veel liefde vast in olieverf. De vogeltjes blijven bij hem geen anonieme wezens. Door een menselijk element toe te voegen voelen ze meer als portretten met een verhaal(tje). Als de vogels het zat zijn om model te zitten, duikt Luuk in zijn rijke fantasiewereld om interessante beelden naar boven te halen. En te schilderen. Waar zijn grotere, ‘poëtisch absurdistische’ werk een meer organische uitstraling heeft, zijn de kleine paneeltjes (die hij nu naast zijn vogels exposeert) veel meer geometrisch van karakter. Scènes uit sprookjes die niet bestaan, maar die de toeschouwer meenemen naar onbekende werelden.
